Wyporność to podstawowy parametr określający wielkość okrętów rzadziej innych jednostek pływających. Wyporność jest miarą siły wyporu, określa masę wody wypartej przez zanurzoną część okrętu zgodnie z prawem Archimedesa (objętość zanurzonej części okrętu pomnożoną przez ciężar właściwy wody). Miarą wyporności jest tona (1000 kg)
Wyporność okrętu równa jest aktualnej masie okrętu, dlatego wyróżnia się przede wszystkim:
- wyporność okrętu pustego (bez zapasów, ładunków, paliwa i amunicji)
- wyporność standardową (okręt z załogą, amunicją, zapasami itp. ale bez paliwa i wody kotłowej)
- wyporność pełną (bojową) (wyporność standardowa z pełnym zapasem paliwa i wodą kotłową)
- wyporność maksymalną (największą dopuszczalną wyporność, przy przyjęciu na okręt dodatkowych ciężarów
1) wypór hydrostatyczny - siła stanowiąca wypadkową naporów hydrostatycznych działających na ciało częściowo lub całkowicie zanurzone w cieczy. Wypór skierowany jest przeciwnie do siły ciężkości ,prawo Archimedesa. Zaczepiony jest umownie w tzw. środku wyporu, który pokrywa się ze środkiem masy wypartej cieczy. W przypadku statku lub jachtu wypór w warunkach statycznych równa się wyporności.
2) wypór hydrodynamiczny - siła nośna działająca na ciało poruszające się w wodzie. W przypadku jednostek pływających, przy odpowiedniej bryle, niewielkiej masie i dostatecznie dużej prędkości, może w pełni zrównoważyć ciężar, umożliwiając żeglugę w ślizgu.
Programy do zabawy statkami:
START: Zatop łódź
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz